o kutularda ben...

yikamasini, asmasini, kurumasini, utusunu gectim, ust basi kimi zaman katlayip dolaba yerlestirmek bile zulum. yerinden oynamayan rayli kapak, neyi nasil koyacagimi bilemedigim genis raf, hangisine ic camasiri, hangisine corap yerlestirecegimi kestiremedigim, ve icerisine koyduklarim asla duzenli ve utulu kalmayan orantisiz (basik ve genis, dar ve yuksek) cekmeceler... yalnizca benimki mi boyledir, yoksa herkes ayni dertten muzdariptir de sakliyor mudur bilemedim ama, dolap isi, esyalarin istiflenmesi gercekten yorucu ve bir o kadar da ciddiye alinmasi gereken bir konu. tabii bir hiphop yildizi olsaydim ve mtv ziyaretime geldiginde "welcome to my kingdom" dedikten sonra gosterecek dolap-odalarim olsaydi, bu sorunu hic yasamazdim. uzulurek soyluyorum, suc ortagim d.m.b.'de de bu pariltiyi gorebilmis degilim. elinden tutan olursa belki bir noktaya gelir ama takim elbiseleri icin ayirdigi ve standard bir evin salonu buyuklugundeki ozel odalari olacagini sanmiyorum.

galiba ikea bosuna ikea olmamis. farkli ebat ve desenlerde, ahsap, metal ya da plastik onlarca kutuyu 'saklama unitesi' , 'raf duzenleyici' gibi isimlerle piyasaya surmeden once binlerce isvecli ailenin dolap duzensizligi nedeni ile parcalandigini tespit etmis olmalilar ( yoksa bu varsil iskandinav ulkesindeki yuksek intihar oraninin musebbibi kullanisli olmayan dolaplar mi?). gerci ben su ana kadar bu kutulardan edinip fayda saglayabilmis degilim. zaten ikea'daki 'yaratici olun ve kendinize fayda saglayacak bicimde kullanin' urunlerinin hicbirini almadim. ne ise yaradiklarini cozemedigim bir suru kolaylastirici satiyorlar ve bunlari nasil kullanacagimi dusunmek benim basimi agritiyor. aslinda butun o alternatif saklama sistemlerinin atasini hepimiz cok yakindan taniyoruz; eski ve sadik dostumuz ayakkabi kutusu!

ayakkabilar degerlidir. tshirt fetis'i diye bir sey duydunuz mu? dost basa dusman ayaga bakar diye kim soylediyse halt etmis. soyle designer isi chic bir cift trainer'i ayagina geciren adam yalnizca 'dusmanlarim catlasin' diye mi dusunuyor? peki kadinlar o upuzun, siyah deri ve yuksek topuklu cizmeleri...neyse. sozun ozu, ayakkabilar degerlidir ve tanidigim hemen herkes ayakkabi alisverisinden keyif alir. yalan yok, yeni aldigim bir ayakkabayi disarida kirletmeden once, eve gelir gelmez kutusundan cikarir ve onunla bir salon turu yaparim. hatta cok sevdigim ve aramda duygusal bag olusan kimi ciftler ile bu ev macerasi iki gun de surmustur. onunla tv izlemek, onunla yemek hazirlamak, onunla dus yapmak gibi :S


fakat iste, her guzel seyin bir sonu var. eskiyen ayakkabilardan geriye, dayanikli ve cok amacli kullanilabilecek kutular kaliyor. ornegin babam, bu kutularda ayakkabi boya/cila/firca/bez vs gibi bakim malzemelerini, 80lerin basinda cektirdigine inandigim tonla 'hafif bati muzigi' kasedini, bazi video kasetleri (betamax!)filan sakliyor. aynisini yapmaya calisiyorum ancak anladagim kadari ile henuz fazla miktarda nostaljik/ani nesnesi biriktirememis durumdayim ve coraplari kutulamak yerine cekmecelerde saklamak -ikea nin butun oyunlarina ragmen- daha mantikli. olsun, yine de atamiyorum o kutulari. hacim olarak hemen hemen ayni olsalar da, uzerlerindeki amblemleri, renkleri, delikleri ve bazen de malzemeleri ile aslinda hepsi birbirinden farkli ve her biri ayri/baska ruh halini cagristiriyor. misal su siyah ve soguk jil sander kutusunu sadece birkac defa ve yalnizca gercekten ona ihtiyac duydugumu hissettigim anlarda actim. birbirimize karsi mesefali ve saygili bir durusumuz var. mavi (bazen siyah)adidas kutulari cocuklugumdan beri hep oradalar. turuncu nike'larla da benzer bir yakinliktayiz. kirmizi kapakli camper'lar ise son on senedir her gorustugumuzde bana kendimi iyi hissettirmeyi basariyorlar; "walk, dont run". henuz bir yer bulamadigim sarimsi fred perry ile de iyi anlasacagiz gibi duruyor. sanirim yalnizca converse kutulari ile samimiyet kuramamisim. yerde tozdan perisan bir cift goruyorum ama, ortalarda onlari koyabilecegim bir converse kutusu yok. is ayakkabilari ise her daim duzenli, ve renksiz muhafazalari ile alt gozlerde dizili. bu istif sirasi da gosteriyor ki, gercekten haftasonu icin yasiyoruz ve isin kotusu, her haftasonu da birbirine benzemeye basladi. belki de her hafta yeni bir ayakkabi alip haftasonunu onunla evde gecirecek kadar para kazandiran bir is bulmak lazim.

hastayim (malum grip mevsimi) ve kadim dostlarim ayakkabi kutularinin benimle konustugunu duyuyorum. oysa genelde pek konuskan degildirler. doktora mi gitsem acaba?