![alter[ed] native](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYF9lNnsWWau73CvM_cJqgU3oLZxjBFgPMxshTKk0NLHslHIBHmbIg4KS0Gg9LcuAlNd7JETSux-uh83LJvGXFsUHVUXZHAo-yZg1DUQMNG9sBKGv9oH0xbY9pgrvfb7yzgtyXIzrIpaPq/s1600-r/altered4.gif)
ne oldu art-ist e? esasinda cok fazla 'kendimi buldugum' bir dergi degil(di) ancak, uzerimde ufuk genisletici bir etkisi oldugunu da belirtmeden gecemeycegim. belki ucundan ilgili ancak yine de buyuk oranda yabanci oldugum bir manzaraya acilan dar bir pencere gibi(ydi)... ogrendigimiz pek cok seyi hala mecmua'lara borculuyuz. art-ist benim icin fazla yukluce ve tonajda agir bir dergi olsa da, icerisinden birseyler secebiliyor(d)um, sizinti biciminde de olsa beslenebiliyordum. icerik duzeyi ve konu secimi genel olarak beni asiyor(du), isin asli en cok da bu yuzden ilgimi cekiyor(du).
kitabevilerine eskisi kadar sIk ugramiyorum kabul, ama ugradigimda da dergi raflarinda art-ist i epeydir gormuyorum. sanirim yayin hayatina son verdiler. yap'cak birsey yok. elveda ve butun o baliklar icin tesekkurler.
3 comments:
batmasi diye birsey sozkonusu olacagini zannetmiyorum zaten keyfe keder cikiyordu da, ne guzel ele geliyordu o art-ist, tutmasi, okumasi guzeldi, icinde cogu zaman ben de sececek, ayiklayacak, beslenecek birsey bulamasam da. art-ist ile alakali bir halusinasyonum var, onu yazayim bir ara.
degil mi? kapak + ic tasarimi ve hacmi bile epey albeniliydi. icerisinden bir iki ayri yazi veya mulakati okuyabilsem dahi tatmin olmus hissediyordum.
korkuya mahal yok, art-ist kapanmadı.
Post a Comment