some style to drink

Paul Weller, 50. yasini 22 parcadan/ruyadan olusan dokuzuncu solo albumu 22 Dreams ile kutluyor. Dinleyiciye kutsal ve zor gorev! Album icin net analiz su an icin zor, zira muzigin mesihi yine uzun tutmus hadisleri, henuz tekmili birden hatmedemedim. Hele bir de albume ortadan, “Cold Moments” ile baslamis bulundum ki, hizli bir ilerleme kaydedebilene askolsun. Lakin 50 yilin olmasa da, The Jam ve Style Council sonrasi Paul Weller’in yillanmis ve lezzetli solo doneminin kumule ozetine benziyor. Tabii "agir ruh"u biraz daha hafiflemis, nesesi de yerinde gozukuyor. Korkmayin, nedense her dinledigimde kafami iki yana sallayip tamamiyle istem disi “bu cok guclu” diye icimden gecirdigim, ama “guclu” nitelemesinin tam olarak neye dayandigini ya da referans oldugunu da bilmedigim muzigiyle yarim asirlik cinarin emekli olmaya hic niyeti yok. Gectigimiz ayki Q roportajinda “ne emekliligi, inzivaya cekillip bahcede kahrolasi havuc mu yetistireyim?” beyani ile tum endisemi aldi. Roportaji itibariyle ogreniyoruz ki duaci oldugu bir konu da saclarinin dokulmemis olmasi. “Kel bir mod’u kim dikkate alirdi ki?”.


Eh, musiki alemine dogusu beri hep tarz ikonu olmus [style council indeed], giyim-kusamiyla hep bir adim one cikip kendinden konusturmus bu mod’un imaj kaygisina hic sasmamali. The Jam’le beraber en politik ve protest donemlerinde dahi afi ve dizayn duygusundan, stil kaygisindan, "premium" markalardan vazgecmemis Paul Weller, gecmisten gunumuze britanya rock aleminin icinde hep bir sembol olarak yerini almis, pek cok muzik figurunu giydirmis Fred Perry’nin de belki en itibarli ikonu. Ona ait koleksiyon yapiliyor, adina 250 adetlik sinirli sayida kendi imzali ve numarali t-shirt’u uretiliyor filan. Zaten birakalim derinlemesine muzik muhabbetini, ben esasen tarz ve kiyafetlerinin hastasiyim :S


Eger bir ickiyle iliskilendirecek olursam da; "kaalite viski" kendisi, "Johnny Logan"...

some drink for dude

Filmler insanlari kotu aliskanliklara sevk eder mi? Televizyondaki ve "bilgisayar oyunlari"indaki siddet hepimizi manyak eder mi? Soruyu bir de soyle soralim, yoksa biz bu gorsel bombardimanda kendimizi mi buluyoruz? Aslinda orada gordugumuz biz miyiz, ayna muhabbeti filan mi?

bu eslesmeyi/kesismeyi yasadigim belki de yegane film big lebowski ve dude karakteri sanirim(gerci matrix ten cikinca da filme beraber gittigimiz babayigit dostlarimla birbirimize tekme tokat girismistik. hayir, fight club'dan sonra gidip hsbc yi bombalamadim).

hazir konuyu kokteyllerde birakmisken oradan devam edeyim,



Dude dedigin, white russian icer. aslinda onun gibi culsuz bir adam icin biraz pahali bir karisim. 2 olcek kahlua, 2 olcek vodka, 2 olcek sut, bol bol buz, ve tabii ki bolca sevgi :s Yok, Beyaz Rusumuz bu sonuncu olmadan da gayet guzel gider. Dude'un evrensel sevgisi hepimizi yeter. Zaten suc ortagimin vecizesidir " bir Rus'a asik olma. hayatin kayar" .

White Russian icerseniz, bayildiginizda revu kizlari ve dev labutlar gorursunuz. Boyle grotesktir tarzi. Grotesk kelimesini de kullanmadan gondermez adami...bu esprilerle skyturk'teki DeVeDe Kulak programina metin yazari olurum ben anca' .


bir dahaki yazinin basligi; some dude for president!

some music to drink

1940larin her kosesinden caZZ fiskiran barlarinda, mekani dolduranlar -ki agirlik olarak bir suru neseli zenci- hep Wine SpoDeeOdeE icerlermis. Bir nevi, savas sonrasi amerikan gece hayatinin favori ickisi yani; 2 olcek (kotu) porto sarabi ve bir olcek (yine kotu) burbon (tarif Sal Paradise'dan)ve kimine gore, burbon'un boktan tadini ancak porto sarabi adam edebilirmis.


her donemin kendi kokteylleri/ickileri var. Ornegin 80lerin karisimi da, donemi ozetleyecek bicimde garabetin ta kendisiydi; cin & tonik (buzdolabindaki o siyah kagitli schweppes tonik sisesi!). Bugun votka'ya karistirilan turlu sekerlemeler ile doyuyor karacigerimiz. Demek buyuk Bebop caginin formulu de buymus; porto sarabi ve burbon. Sigara dumani, alto saksafon, mutluluktan terleyen erkekler ve kadinlar. Ucuz ve adi olani daha makbul.