the gri otobus

metalik gri boyali otobusleri ile, sirtinda cantasi evden kacmis ve parasiz tasrali bir cocugu buyuk sehire kim ulastirir?

it is always greyhound baby







oldum olasi bayildim bu otobuslere. paril paril ve huzur veren, ozguvenli tasarimlar. bizim kelle koltuk seyahat firmalari ile devrile devrile yol aldigimiz yillarda, tv'den gordugumuz greyhoundlar deri dosemeleri ile gayet konforlu duruyordu. gecenin korunde mola veren otobusten gozlerimizi guc bela aralayip otoyol kiyisina kurulmus benzinligin lokantasinda corba (genelde mercimek ya da ezogelin) icmek yolculugun en sevdigim kismiydi. grayhound'un klasik ve afilli araclariyla yolculuk yapma sansini yakalayan amerikali gezginlerin ayni lukse sahip oldugunu sanmiyorum. onlar da illa mola veriyorlardir da, kahve+yumurta+kizarmis ekmek kombinasyonu bol limonlu bir ezonun yerini tutmaz, tutamaz.